Prawo do odliczenia ulgi B+R podlega sukcesji generalnej i następca prawny może skorzystać z niewykorzystanej ulgi w następnych latach.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową (koszty kwalifikowane). Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Ponadto zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o PDOP, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 93 par. 1 pkt 1 w zw. z par. 2 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku połączenia wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepisy regulujące ulgę B+R nie przewidują szczegółowych regulacji dotyczących sukcesji generalnej. W związku z powyższym, zastosowanie powinny znaleźć przepisy ogólne. Tym samym podatnicy, którzy powstali w wyniku połączenia, mają prawo do skorzystania z ulgi B+R wypracowanej przez poprzednika prawnego. Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 19.01.2021 r. (znak 0111-KDIB1-3.4010.535.2020.2.MBD), w której organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „sukcesji uregulowanej w art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej podlegają wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, a nie tylko te prawa, które zostały zrealizowane. Odstępstwa od zasady szerokiego ujęcia następstwa prawnego muszą wprost wynikać z odrębnych ustaw czy ratyfikowanych umów międzynarodowych”.